همه چیز در مورد محفل مخفی جمجمه و استخوان

دنیای اطلاعات: محفل مخفی دانشگاه ییل آمریکا پر از شایعه است؛شایعه هایی مثل دستور قتل جان .اف کندی و حتی استفاده از بمب اتم!
چه جزو طرفدارهای سری کتاب های هری پاتر باشید و چه فقط اسمش به گوشتان خورده باشد، حتماً با «محفل ققنوس» آشنا هستید؛ انجمن سری‌ای که بر ضد نیروهای شر فعالیت می‌کرد. در طول تاریخ محافل و انجمن های مختلف با اهداف گوناگونی به وجود آمده اند. بعضی از آنها مدت ها پیش از هم پاشیده و فراموش شده اند ولی بعضی دیگر هنوز هم پابرجا هستند. اگرچه اطلاعات مربوط به این محافل معمولاً به بیرون درز نمی‌کند. امروز می خواهیم یکی از آنها را که اتفاقاً از شهرت زیادی هم برخوردار است معرفی کنیم؛محفلی عجیب و رمزآلود که دریکی از مشهورترین دانشگاه های دنیا پایه گذاری شده؛ محفل جمجمه و استخوان!
محفل جمجمه و استخوان یک انجمن مخفی است و پایگاه آن از بدو تأسیس تا به امروز در دانشگاه «ییل» در ایالت «کانکتیکات» آمریکا بوده است. از آنجا که این محفل بسیار اسرارآمیز است و کسی نمی داند که در جلسات مخفی اعضای آن چه می گذرد، حرف ها و شایعه های زیادی پشت سرشان وجود دارد. شاید باور نکنید اما خیلی از حادثه های مهم دنیا از تولید بمب اتم گرفته تا قتل کندی را به تصمیماتی که پشت درهای بسته این انجمن گرفته می‌شود، نسبت داده اند.

تولد یک انجمن سری

انجمن جمجمه و استخوان توسط “فی بتا کاپا” ، به همراه دانشجوی جوانی به نام “ویلیام هانتینتون راسل” و ” آلفونسو تافت” پدر بزرگ “هوارد تافت” رئیس جمهور دهه اول ۱۹۰۰ آمریکا، تأسیس شد. راسل یک سال تمام در آلمان تحصیل کرد و با اعضای فرقه های سری مختلف نشست و برخاست کرد؛ ارتباطی که خیلی ها آن را پایه و اساس راه اندازی انجمن می دانند. ویلیام بعد از بازگشت به کشورش دنبال فرصت مناسبی بود تا انجمن مشابهی را تشکیل بدهد. این فرصت در سال ۱۸۳۲ در زمان اختلاف انجمن های مختلف دانشگاه بر سر اهدای جوایز فصلی به دست آمد. ظاهراً ویلیام راسل برای شرکت در این مراسم (که البته کمی هم سری بوده) دعوت نشده بود. این مسأله برای ویلیام گران تمام شد و او همراه یکی از همکلاسی هایش به نام «الفونسو تافت» رسماً انجمن مستقلی به نام محفل جمجمه و استخوان تأسیس کرد و این، آغاز ماجرای این انجمن اسرار آمیز بود.
رابرت هیرونیموس، مورخ آمریکایی در کتاب خود با نام “مقدرات پنهان آمریکا” درباره نقش پنهان فراماسونری و انجمن‌های مخفی برای ایجاد آمریکا می‌نویسد: «تمام بنیان گزاران آمریکا، همگی ماسون بوده و بیشتر آنها مقام (استادی) داشتند. و به طور همزمان عضو “سازمان گل سرخ و صلیب” هم بودند. که خود نسخه دیگری از ماسونی گری بود.»

انجمن اسرارآمیز

سمبل این انجمن از همان ابتدای تأسیس، تصویر اسکلت یک جمجمه و دو استخوان ضربدری،شبیه علامت دزدان دریایی بود که عدد ۳۲۲ در قسمت پایین این سمبل نوشته شده بود. البته دلیل انتخاب این عدد مثل خیلی از مسائل انجمن، مشخص نیست. عده ای معتقدند عدد ۳۲ اشاره ای است به سال تأسیس آن در سال ۱۸۳۲ و عدد دو هم به معنی هیأت دوم است. طرفداران این فرضیه بر این باورند که راسل، محفل را مستقیماً طبق عقاید محفلی مشابه در آلمان پایه گذاری کرده بود و آن را دومین هیأت محفل آلمانی می دانست. فعالیت دقیق این انجمن تا به امروز هم کاملاً مشخص نیست اما این طور گفته شده که پرستش الهه‌ای به نام «یولوگیا» و طرح نقشه برای فتح جهان، از جمله فعالیت‌های انجمن بوده و هست.

آن سوی دیوارهای انجمن

تعداد اعضای محفل جمجمه و استخوان زیاد نیست، چون این انجمن هر سال فقط ۱۵ عضو می پذیرد. همین مسأله باعث شده که در هر دوره زمانی چیزی بیش از ۸۰۰ عضو زنده در سراسر جهان نداشته باشد.
این انجمن تا به حال هیچ شعبه دیگری نداشته. البته در سال ۱۸۷۰، شعبه‌ای در دانشگاه «وسلیان» به نام محفل جمجمه و استخوان بتا تشکیل شد اما عمر آن دو سال بیشتر طول نکشید، چون در سال ۱۸۷۲ اعضای انجمن جدید به خاطر ایجاد شعبه‌های بیشتر برای محفل، با انجمن اصلی اختلاف نظر پیدا و به دنبال آن اعلام استقلال کردند. مدتی بعد هم نام انجمن خود را تغییر دادند و کلاً خط مشی خودشان را از محفل اصلی جدا کردند. پذیرفته شدن در محفل اصلاً آسان نیست و ۱۵ عضو از میان ورودی‌های هر سال با توجه به توانایی‌های خاص و شرایط اجتماعی شان انتخاب می‌شوند و از آنها برای شرکت در انجمن دعوت می‌شود. بعد از موافقت فرد، تازه سختی‌ها شروع می‌شوند و فرد متنخب باید برای نشان دادن لیاقتش یک سری مأموریت‌های ویژه انجام بدهد. اینکه این مأموریت‌ها چه چیزی هستند از یک فرد به فرد دیگر فرق می‌کند ولی معمولاً کارهای عجیب و غیرقابل پیش بینی‌ای هستند؛ از کلوچه فروختن دم در دانشگاه گرفته تا خواندن وسط درس استاد. شایعاتی هم وجود دارد مبنی بر اینکه پس از پذیرش نهایی، به هر عضو جدید ۱۵ هزار دلار تعلق می گیرد.

استخوان های سخنگو!

بعد از عضوگیری نوبت به برگزاری جلسات می‌رسد؛ بهتر است بدانید که جلسات مخفی انجمن در ساختمان اصلی آن که «مقبره» نامیده می‌شود برگزار می‌شوند. اعضای این انجمن به نام مخصوصی شناخته می‌شوند. از آنجا که اسم آن محفل جمجمه و استخوان است، پس حتما می‌توانید حدس بزنید که آنها به چه نامی خوانده شوند! بله، به هر عضو محفل «آقای استخوان» گفته می‌شود. البته از آنجا که چند سالی است محفل عضو مؤنث هم می پذیرد، احتمالاً عنوان «خانم استخوان» هم تا چند وقت دیگر باب می‌شود! نکته جالب اینجاست که در این محفل تا چند وقت پیش مردسالاری بود؛ یعنی هیچ زنی حق ورود به انجمن سری را نداشت. این در حالی بود که کلاس‌های دانشگاه «ییل» از ۱۹۶۹ به صورت مختلط برگزار می‌شد اما این فضای انجمن اسرارآمیز تا ۱۹ سال پیش همچنان مردانه بود تا اینکه در ۱۹۹۱ قرار شد هفت نفر از ۱۵ عضو انتخابی را دخترها تشکیل بدهند. در این بین بعضی از اعضا با ورود جنس مخالف به محفلشان مخالف بودند. به همین دلیل قفل‌های «مقبره» را عوض کردند تا از ورود آنها جلوگیری کنند. در نهایت قرار شد تمام اعضای آن دوره انجمن با یک رأی گیری تکلیف را روشن کنند. در آخر هم رأی به نفع خانم‌ها تمام شد اما یک روز قبل از مراسم عضویت آنها، گروهی به رهبری «ویلیام باکلی» از مقامات قضائی نامه‌ای گرفتند که فعلاً ورود زنان به محفل ممنوع است و قوانین انجمن باید بازنگری شوند. در مقابل، گروهی هم به سرپرستی «جان کری» از حضور زنان در انجمن حمایت می‌کردند. بحث بین این دو گروه حسابی بالا گرفت و حتی مجله نیویورک تایمز در آن روزها صفحه اول خود را به این خبر اختصاص داد. بالاخره یک سال بعد در ۱۹۹۲ رأی گیری دیگری انجام شد که نتیجه اش پیروزی مجدد خانم‌ها بود و از آن زمان تا به حال، انجمن عضو زن هم می‌پذیرد.

انجمن ثروتمند

این انجمن به دلیل نفوذ بالای اعضای آن در جامعه، نه تنها قدرت سیاسی اجتماعی بالایی دارد بلکه از لحاظ مالی هم کاملاً حمایت می‌شود. سازمان راسل که توسط خود ویلیام راسل و دانیل گیلمن (یکی از اعضا که بعدها ریاست دانشگاه ییل را هم به دست آورد) پایه گذاری شده، صاحب تمام املاک محفل و مسؤول سرکشی به آنهاست و تأمین مسائل مالی را به عهده دارد.
انجمن یک جزیره خصوصی هم دارد که کمپ محفل در مرکز آن قرار گرفته. این جزیره ۴۰ هکتاری در رودخانه سنت لارنس واقع شده؛مکانی که واهو نام دارد. سال ها پیش در این جزیره، اعضای قدیم انجمن دور هم جمع می‌شدند تا یاد خاطرات گذشته را زنده کنند. زمین‌های فوتبال و تنیس، اتاق‌های مجلل و خدمتکارانی که مشغول سرو غذاهای رنگارنگ بودند، چهره گذشته این جزیره بود چون امروزه جزیره متروک شده. با این حال هنوز هم اعضای محفل به آن سر می‌زنند اما به عقیده خودشان هم جزیره واهو دیگر چیزی جز یک ویرانه زیبا نیست.

سارقان مشهور!

اعضای محفل جمجمه و استخوان به دزدی هم مشهور هستند. البته خود آنها از لفظ کلک زدن استفاده می‌کنند نه دزدی! آنها نه تنها از دیگران بلکه از خودشان هم دزدی می‌کنند! اما ماجرای یکی از این دزدی ها از همه مشهورتر است و حسابی برای انجمن دردسرساز شد. طبق اسناد به جا مانده، تعدادی از اعضای این انجمن به سرکردگی «پریسکات بوش» در زمان جنگ جهانی اول جسد «جرونیمو» (سرخ پوست جنگجویی که برای مردمش سمبل شجاعت بود) را از قبرش در اوکلاهاما بیرون آورده و جمجمه و چند استخوانش را دزدیده و به مقبره محفل خودشان بردند. گفته می‌شود این استخوان‌ها هنوز در مقبره نگهداری می‌شوند. بازماندگان جرونیمو از سال ۱۹۸۶ تا به حال، چندین مرتبه از انجمن به دلیل نبش قبر و دزدی شکایت کرده‌اند اما به دلیل نداشتن شاهد و مدرک کافی راه به جایی نبرده‌اند. این محاکمات جنجالی یک بار دیگر نام محفل را سر زبان‌ها انداخت و نیویورک تایمز باز هم مقاله مفصلی درباره آن نوشت.

انجمن نه چندان مخفی!

این همه پنهانکاری در حفظ اسرار جلسه های این محفل اسرارآمیز دراین سال‌ها، بیشتر از اینکه آنها را از دید مردم مخفی کند باعث جلب توجه آنها شده. شاید به همین خاطر است که افراد کنجکاو زیادی دست به هر کاری می زنند تا به جلسات سری این انجمن راه پیدا کنند و اطلاعات بیشتری از راز و رمزهای آن کسب کنند. «ران رزنبام» یکی از مقاله نویسان مشهور جزو افرادی است که ۳۰ سال تمام از عمرش را صرف سر درآوردن از اسرار این محفل مخفی کرده است. او قبلاً خودش دانشجوی دانشگاه ییل بود ولی از آنجا که فقط سرش در درس و کتاب بود برای عضویت در محفل دعوت نشد. ران هم بقیه عمرش را صرف این کرد که بفهمد در مقبره چه می‌گذرد. او حتی یک بار هم توانست مراسم عضویت را شبانه و با مخفی شدن میان بوته‌ها تماشا کند و از آن فیلم بگیرد.
«الکساندرا رابین» یکی دیگر از علاقه مندان کنجکاوی است که با دقت زیاد مسائل مربوط به محفل را بررسی می‌کند. او نتیجه تحقیقات خود را چند سال پیش در کتابی به نام «اسرار مقبره» منتشر کرد. رابین در کتابش می‌نویسد: «تمام افراد هنگام عضویت سوگند سکوت می‌خورند تا هرگز اسرار انجمن را فاش نکنند. حتی پس از آنکه مشخص شد جورج دبلیو بوش عضو محفل است، او به خبرنگاران گفت مسائل انجمن محرمانه است و نمی‌تواند چیزی در این باره بگوید. او در دوران ریاست جمهوری اش هم پنج تن از مردان استخوان را جزو کابینه اش قرار داد. انجمن در رسانه‌ها هم حضور زیادی داشته و مجلات زیادی هرچند وقت یک بار به آن اشاره می‌کنند. در سال ۲۰۰۰ هم فیلمی به نام « استخوان ها» اکران شد که درباره یک انجمن مخفی دانشگاه بود؛ انجمنی با سمبل جمجمه!».
در سال ۲۰۰۶ هم فیلم «چوپان خوب» رابرت دنیرو اشاره کوتاهی به محفل جمجمه و استخوان داشت. این طور به نظر می رسد که با گسترش اینترنت و تکنولوژی‌های ارتباطی، این انجمن دیگر چندان هم مخفی نیست و شاید حتی به زودی شاهد کشف اسرار آن باشیم. محفل توانسته راز خود را بیش از ۸۰ سال پنهان کند ولی آیا باز هم می تواند به این کار ادامه دهد؟ جواب این سؤال را فقط گذشت زمان مشخص می کند.

از جورج بوش تا جان کری

در طول تاریخ افراد مشهور زیادی عضو محفل سری شده اند
با اینکه فعالیت اصلی این محفل هنوز مشخص نشده است، با بررسی زندگی اعضای آن می توان نتیجه گرفت که عضویت در این انجمن نقش مؤثری در تبدیل شدن آنها به شخصیتی کلیدی و مهم در آینده داشته.
حتی مؤسسین محفل هم پس از فارغ التحصیلی جزو افراد مهم زمان خود بودند؛ به طوری که ویلیام راسل،قانونگذار کانکتیکات والفونسو تافت دادستان کل این شهر شدند.

اعضا

فهرست شخصیت‌های معروف محفل استخوان و جمجمه طولانی است و در بین آنها اسامی آشنایی به چشم می خورد.
– ویلیام هاورد تافت:بیست و هفتمین رئیس جمهور آمریکا
– هنری استیمسون:وزیر جنگ آمریکا
– پریسکات بوش (پدر بزرگ جورج دبلیو بوش): سناتور
– جورج اچ دبلیو بوش: چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکا
– جورج دبلیو بوش: چهل و سومین رئیس جمهور آمریکا
– جان کری: نامزد انتخابات ریاست جمهوری که در رقابت با جورج دبلیو بوش بر سر این پست شکست خورد.
– رابرت لاوت: پدر CIA و وزیر دفاع آمریکا که جنگ کره را رهبری می کرد.
– استن گولسبی: اقتصاد دان ارشد هیأت مشاوران اقتصادی دولت باراک اوباما
– پاتر استوارت: رئیس دیوان عدالت آمریکا در سال ۱۹۳۶
– پرسی راکفلر: رئیس کمپانی استاندارد اویل و چندین کمپانی بزرگ دیگر
– ایوان گالبریث: سفیر آمریکا در فرانسه
– دانا میلبنک: گزارشگر سیاسی روزنامه واشنگتن پست
– هنری لوس: مؤسس مجله تایمز و …
تمام افرادی که در یکی از دوره ها عضو محفل جمجمه و استخوان بوده‌اند از جمله جورج بوش یک عکس یادگاری از خود درآلبوم این انجمن به جا گذاشته‌اند.

منبع: نشریه همشهری سرنخ، شماره ۵۴٫