زن‌ذلیلی یا حُسن معاشرت؟!

دنیای اطلاعات: در فرهنگ ایران امروز مشهور است که اگر کسی با همسرش حُسن معاشرت داشته باشد، از سوی اطرافیان به «زن‌ذلیلی» وصف می‌شود! در این مختصر کاری به معنای حقیقی «زن‌ذلیلی» در اصل شکسته‌ شدن غرور مرد و بردگی نوین در مقابل زن باشد نداریم، تنها نگاهی شرعی به «حُسن معاشرت» خواهیم انداخت!

خداوند در قرآن مجید فرموده است: “عَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ” (النساء/۱۹)، یعنی: با همسرانتان، بطور شایسته و نیکو معاشرت کنید!
در اوضح التفاسیر (۱/۹۴)، در بیان معنای آیه آمده است: «یعنی با مؤدت و مهربانی که خداوند بین همسران واجب گردانده، با آنان رفتار کنید!»
در حدیث معتبر آمده است: «با ایمان‌ترین مؤمنان، خوش‌اخلاق‌ترین آن‌ها هستند و بهترین شما کسی است که با همسرانش بهتر باشد!» (سنن الترمذی، ۳/۴۵۸؛ من لا یحضره الفقیه، ۳/۵۵)
همچنین در احادیث متعدد آمده است که پیامبرمان (صلی الله علیه وسلم) در کارهای خانه کمک می‌کردند و بسیاری از کارهایشان را خودشان انجام می‌داده‌اند! (برای مثال: الشمائل المحمدیه، ۱۹۴)
این پیغمبر اسلام و بهترین انسان‌هاست که در خانه به همسرش کمک کرده و خیلی از آمورش را خود انجام می‌دهد؛ مگر ما از ایشان برتریم تا چنین چیزی را برای خود عیب بدانیم؟!
آیا «زن‌ذلیلی» نامیدن این فرهنگ زیبا به که از اسلام به ما رسیده، ظلم به نفس و اجتماع نیست؟!
“لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا” (الأحزاب/۲۱)
ترجمه: «مسلماً برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود، برای آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد می‌کنند.»

نگارنده: محمدشاه