دنیای اطلاعات مرجع کامل اطلاعات
دنیای اطلاعات: سرطان پستان یا سرطان سینه (Breast cancer) به نوعی سرطان گفته میشود که از بافت پستان آغاز میشود. علائم سرطان سینه میتواند یک توده در سینه، تغییر در شکل سینه، گودی پوست، ترشح مایع از نوک سینه، یا پوسته شدن قسمتی از پوست باشد. در افرادی که بیماری در اندامهای دیگر آنها گسترش پیدا کرده باشد، این علائم میتوانند درد استخوان، غدد لنفاوی متورم، تنگی نفس، یا یرقان باشند.
عوامل خطر ابتلاء به سرطان سینه عبارتند از مرض چاقی، عدم تمرین فیزیکی، نوشیدن نوشیدنیهای الکلی، درمان جایگزینی هورمون در طول یائسگی، پرتوهای یونی، اولین قاعدگی در سنین پایین، و دیر بچه دار شدن یا بچه دار نشدن. دلیل حدود ۵ تا ۱۰٪ از موارد ابتلاء به این بیماری ژنهایی هستند که از والدین فرد به ارث رسیدهاند، از جمله BRCA1 و BRCA2. معمولاً سرطان سینه در سلولهای دیواره مجاری شیر و لوبولها که تأمین کننده شیر مجاری هستند، ایجاد میشود.به سرطانهایی که از این مجاری شروع میشوند، کارسینوم پستان گفته میشود، در حالیکه سرطانهای ایجاد شدهاز لوبولها با نام سرطان لوبولار شناخته شدهاند. به علاوه، بیش از ۱۸ زیر-نوع سرطان سینه دیگر وجود دارد.برخی از سرطانها از ضایعات پیش-تهاجمی از قبیل کارسینوم مجرایی درجا ایجاد میشوند. تشخیص سرطان سینه با انجام یک نمونه برداری از توده مربوطه تأیید میشود.پس از تشخیص سرطان، آزمایشهای بیشتری انجام میشوند تا مشخص شود که آیا سرطان به قسمتهای دیگر بدن نیز سرایت کرده است یا خیر و چه درمانهایی ممکن است نسبت به بیماری واکنش نشان دهند.
بر اساس نتایج یک تحقیق، داروهای ارزان قیمتی که معمولاً برای تقویت استخوان مصرف میشوند میتوانند مرگ و میر ناشی از سرطان سینه را کاهش دهند. بیس فسفوناتها (Bisphosphonates) عمدتاً برای جلوگیری از تحلیل استخوان در افراد مبتلا به پوکی استخوان استفاده میشوند. این داروها از تغذیه هر سلول سرطانی که در استخوان گسترش مییابد، جلوگیری میکنند و به این ترتیب رشد سلولهای سرطانی را متوقف میسازند.
توازن مزایا در مقابل مضرات غربالگری سرطان سینه بحثبرانگیز است. بنیاد همیاری کوکران در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد که مشخص نیست آیا غربالگری ماموگرافی مزایای بیشتری دارد یا مضرات بیشتری. یک مرور برای گروه ضربت خدمات پیشگیری آمریکا در سال ۲۰۰۹ شواهدی را دربارهٔ مزایا در افراد ۴۰ تا ۷۰ ساله یافت، و سازمان توصیه میکند زنان ۵۰ تا ۷۴ ساله هر دو سال یکبار غربالگری را انجام دهند. برای پیشگیری از ابتلاء به سرطان سینه در افرادی که احتمال ابتلاء در آنها بالا است، ممکن است از داروهای تاموکسیفن یا رالوکسیفن استفاده شود. برداشتن هر دو سینه از طریق جراحی یک اقدام پیشگیرانه مفید در برخی از زنان پر خطر است. برای افرادی که ابتلاء به سرطان در آنها تشخیص داده شده است، میتوان از تعدادی از درمانها استفاده کرد، از قبیل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی و درمان هدفمند. انواع جراحی عبارتست از عمل جراحی حفظ پستان یا ماستکتومی. ممکن است در عمل جراحی یا در یک تاریخ دیگر عمل بازسازی پستانانجام شود. در افرادی که سرطان در سایر قسمتهای بدن آنها گسترش یافته است، درمانها عمدتاً به منظور بهبود کیفیت زندگی و راحتی فرد انجام میگیرند. پزشکان متخصصان اعتقاد دارند افزایش سن بارداری و عدم شیردهی دو عامل مهم در بروز سرطان سینه است، از همین رو بارداری و شیردهی احتمال بروز این سرطان را کاهش میدهد.
نتایج سرطان سینه بسته به نوع سرطان، میزان بیماری، و سن فرد متغیر است. نرخ بقا در کشورهای توسعهیافته بالا است، به گونهای که ۸۰٪ و ۹۰٪ از افراد در انگلستان و آمریکا حداقل ۵ سال زنده هستند نرخ بقا در کشورهای در حال توسعه پایینتر است. در سراسر دنیا، سرطان سینه مهمترین نوع سرطان در زنان است، و ۲۵٪ از تمام موارد سرطان را به خود اختصاص میدهد. در سال ۲۰۱۲، ۸۱٫۶ بر پایه گفته متخصصان در ایران سالانه هشت هزار نفر به سرطان سینه مبتلا میشوند و شیوع ابتلا به سرطان سینه در بین زنان ایرانی حدود ۳۰ تا ۳۵ مورد در ۱۰۰ هزار نفر است.
علت سرطان پستان چیست؟
تغییرات مشخصی در DNA سلولهای طبیعی پستان، باعث سرطانی شدن آنها میشود. DNA یک ساختار شیمایی در هر کدام از سلولهای بدن است که ساختار ژنهای ما و دستورالعمل عملکرد سلولها را مشخص میکنند. بعضی از تغییرات ارثی در DNA باعث افزایش ریسک سرطان شده و مسئول بعضی انواع سرطانهای فامیلی میشوند ولی اکثر سرطانهای سینه در اثر آسیب و تغییرات ناگهانی و تصادفی DNA در یک سلول منفرد و نه بهصورت تغییر ارثی طی زندگی طبیعی یک زن ایجاد میشوند. به اینها تغییرات اکتسابی گفته میشود و اکثر انواع سرطانهای سینه در اثر چندین جهش و تغییر اکتسابی در ژن سلول ایجاد میشوند. اما تا امروز علت اغلب این جهشهای اکتسابی که منجر به سرطان سینه میشوند، ناشناخته است.
با وجودی که علت قطعی سرطان سینه شناخته شده نیست، ولی ریسک فاکتور و عوامل خطر مشخصی مرتبط با بیماری شناخته شدهاند. عامل خطرساز، هر چیزی است که شانس فرد را برای ابتلا به بیماری مثل سرطان افزایش میدهد. انواع مختلف سرطان، ریسک فاکتورهای متفاوتی دارند. بعضی از این عوامل خطرساز مثل سیگار کشیدن، الکل و رژیم غذایی قابل تغییر بوده و بستگی به نحوه زندگی فرد دارد. ولی سایر عوامل مثل سن، نژاد و جنس یا سابقه خانوادگی ثابت و غیرقابل تغییرند. ولی داشتن یک عامل خطرساز و یا حتی چند مورد به این معنی نیست که فرد به بیماری دچار میشود.
بعضی زنان با یک و یا چندین عامل خطرساز، هیچگاه به سرطان سینه مبتلا نمیشوند. و نیز اغلب زنان با سرطان پستان هیچ ریسک فاکتور شناخته شدهای ندارند. در نتیجه با وجودی که تمام زنان در ریسک ابتلا به سرطان سینه هستند، عوامل زیر باعث افزایش احتمال ابتلا به بیماری میشوند.
با وجودی که بسیاری از این ریسک فاکتورها شانس ابتلا و پیشرفت سرطان سینه را افزایش میدهند، هنوز مشخص نیست که دقیقاً این عوامل چگونه باعث سرطانی شدن سلولها میشوند.
بهنظر میرسد هورمون نقش بسیار مهمی در بعضی از انواع سرطان سینه ایفا میکند ولی نحوه ایجاد و روند آن بهطور کامل شناختهشده نیست.
علائم فیزیکی سرطان پستان
امروزه استفاده وسیع از ماموگرافی بهعنوان یک ابزار غربالگری، باعث افزایش تشخیص زودرس بسیاری از سرطانهای سینه، پیش از علامتدار شدن میگردد. ولی بعضی از آنها هنوز هم تشخیص نداده باقی میمانند و علامتدار میشوند.
شایعترین علامت سرطان سینه، یک توده جدید است. تودهای که بدون درد، بدون حاشیه مشخص بوده، سخت و محکم در زمان لمس باشد، شانس بیشتری برای سرطانی بودن دارد.
ولی در بعضی از سرطانها هم، پستان دردناک میشود، در لمس نرم، حاشیه گرد و مشخص پیدا میکند. در نتیجه بسیار مهم است که در صورت وجود هر یافته غیرعادی به پزشکتان اطلاع دهید. سایر نشانههای سرطان زیر شامل:
- تورم تمام و یا قسمتی از بافت پستان
- التهاب پوست و یا فرورفتن قسمتی از پوست پستان
- دردپستان
- درد نوک پستان و یا فرورفتن نوک پستان به داخل
- ترشحات غیرشیری از نوک پستان
- توده در زیر بغل
خودآزمایی پستان
بهترین زمان برای انجام معاینه ماهیانه، ۲ الی ۳ روز پس از قطع خونریزی ماهیانه است. در دوران یائسگی، حاملگی و شیردهی معاینه را در روز اول هر ماه یا هر روز دلخواه دیگر می توانید انجام دهید.
خودآزمایی پستان شامل دو مرحله است:
۱- نگاه کردن
نگاه کردن در مقابل آینه طی مراحل زیر صورت می گیرد:
الف- دستها را در دو طرف بدن به حالت آویزان قرار دهید و پستانها را از نظر تغییرات غیر طبیعی بررسی کنید.
ب- دستها را در دوطرف سر بصورت صاف بالا ببرید و به پستانها خصوصاً از نظر فرو رفتگی پوست و توکشیدگی نوک پستان ها و سایر علائم غیرطبیعی نگاه کنید.
ج- دستها را به روی کمر فشار داده و شانه ها را به عقب بکشید و در این حالت پستانهای خود رامانند حالتهای قبل بدقت بررسی کنید.
د- خم شوید و دستها را به صورت آویزان در دو طرف تنه قرار دهید و در آیینه ، بدقت به ظاهر پستانها نگاه کنید.
در هر یک از این ۵ حالت، پستانها را هم از روبه رو و هم از کنار نگاه کنید و آنها را از نظر علائم سرطان پستان که قبلاً گفته شد، بررسی کنید.
۲- لمس
برای لمس پستان ابتدا به پشت دراز بکشید. برای معاینه پستان
چپ، یک بالش کوچک در زیر شانه چپ بگذارید و دست چپ را نیز در زیر سرتان قرار دهید، بطوریکه پستان چپ کاملاً در وسط قفسه سینه قرار بگیرد. در مورد پستان راست، بر عکس عمل کنید.
برای معاینه از نرمه انگشتان (بند آخر انگشت) استفاده کنید. هیچگاه بافت پستان را بین انگشت شست و سایر انگشتان فشار ندهید. زیرا ممکن است اشتباهاً احساس کنید که یک توده را لمس کرده اید.
از انتهای بالایی پستان (حدود استخوان ترقوه) تا پایین پستان (لبه پایینی دنده ها) و از جناغ سینه تا تمام زیر بغل باید معاینه شود. برای این کار می توانید از اطراف پستان به طرف نوک پستان در دایره های فرضی هم جهت با عقربه های ساعت، لمس را انجام دهید.
در صورت لمس توده در پستان و یا سفت شدن بافت قسمتی از پستان به پزشک مراجعه کنید.
پس از لمس هر پستان، لمس زیر بغل همان طرف را انجام دهید. در انتهای معاینه، پستانها را در جهات مختلف مانند حالت دوشیدن فشار مختصری دهید و به ترشحات نوک پستان توجه کنید.
لمس پستانها را میتوان در زیر دوش هنگام حمام کردن انجام داد. در این حالت که پستان و انگشتان خیس و لغزنده هستند، ممکن است توده ها بهتر لمس شوند.
عوامل خطرساز ثابت و غیرقابل تغییر
۱- جنس
زن بودن بهراحتی یک عامل خطرساز بسیار مهم است. با وجودی که مردان هم به این بیماری مبتلا میشوند، این بیماری در زنان نسبت به مردان ۱۰۰ برابر شایعتر است.
۲- سن
شانس ابتلا به سرطان سینه با افزایش سن زنان بیشتر میشود. از هر ۳ زن مبتلا به سرطان مهاجم، ۲ نفر سن ۵۵ یا بالاتر در زمان تشخیص سرطانشان دارند.
۳- عوامل خطرساز ژنتیکی
حدود ۵ تا ۱۰ درصد سرطانهای سینه مرتبط با تغییرات یا جهشهای ارثی در بعضی ژنهای خاص میباشد شایعترین تغییرات، در ژنهای BRCA1 و BRCA2 هستند. زنان با جهش در این ژنها تا حدود ۸۰% شانس ابتلا به سرطان سینه در طی زندگی خود دارند. علاوه براین ژنها، سایر جهشها در ایجاد سرطان نقش دارند.
۴- سابقه خانوادگی
احتمال سرطان سینه در بین زنانی که خویشاوندان درجه یک مبتلا به این بیماری دارند، بیشتر است .این خویشاوندان هم میتوانند مادری و یا پدری باشند. داشتن مادر، دختر یا خواهر مبتلا به سرطان سینه، ریسک ابتلا را دو برابر میکند. با وجود این گزارشات، بسیار مهم است که دقت شود حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد زنان مبتلا به سرطان سینه، هیچ سابقه خانوادگی برای این بیماری ندارند.
۵- سابقه شخصی سرطان پستان
زنی با سرطان سینه در یک پستان خود، شانس بسیار بالاتری برای ابتلا به نوع جدیدی از سرطان در پستان سمت مقابل و یا در قسمت دیگری از همان پستان دارد. این حالت با عود و بازگشت سرطان اولیه، بسیار متفاوت است.
۶- نژاد
در زنان سفیدپوست، احتمال ابتلا به سرطان پستان نسبت به زنان افریقایی- امریکایی بیشتر است.
ولی در سیاهان افریقایی- امریکایی مرگ ناشی از سرطان نسبت به سفیدپوستان خیلی بیشتر است. آسیاییها، اسپانیاییها، آمریکایی و هندیها هم احتمال کمتری برای ابتلا به سرطان سینه دارند.
۷- بافت پستانی متراکم
بافت متراکم پستان به معنی وجود بافت غدهای بیشتر و چربی کمتر است. زنان با بافت پستان متراکمتر و محکمتر ریسک ابتلای بالاتری برای سرطان سینه دارند. همچنین این نوع بافت، تشخیص ضایعات پستان در ماموگرافی را سختتر و دقت آن را کمتر میکند و باعث میشود ماموگرافی کمتر تشخیصی شود.
۸- عادت ماهانه
زنانی که در سن پایین و قبل ۱۲ سالگی دچار قاعدگی میشوند و یا بعد ۵۵ سال و دیرتر دچار یائسگی میشوند، ریسک بالاتری برای ابتلا به سرطان سینه دارند. و توجیه این است که، به دلیل سیکلهای قاعدگی بیشتر، مدت زمان تماس با هورمونهای استروژن و پروژسترون افزایش مییابد.
۹- سابقه قبلی رادیودرمانی یا پرتودرمانی پستان
زنانی که در گذشته تحت پرتودرمانی در ناحیه قفسه سینه (مثلاً بهعنوان درمان یک نوع سرطان دیگر) قرار گرفته بودند، ریسک بالاتری برای ابتلا به سرطان سینه پیدا میکنند.
۱۰- درمان با داروی DES (دی اتیل استیل بترول) (Diethy lstilbestrol)
در گذشته به دلیل اینکه تصور میشد، DES باعث کاهش احتمال سقط جنین در زنان حامله میشود، این دارو بهطور وسیع در زنان باردار مصرف میشد. ولی مطالعات اخیر نشان دادهاند که این زنان باردار و نوزادان دخترشان که تحت تماس با این دارو در دوران جنینیشان بودهاند، در آینده در خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه قرار دارند.
ریسک فاکتورهای قابل تغییر سرطان پستان و مرتبط با شیوه زندگی
۱- نداشتن فرزند و یا بهدنیا آوردن بچه در سن بالا
زنانی که بچه دار نشدهاند و یا اولین فرزندشان را بعد ۳۰ سالگی به دنیا آوردهاند، رسیک بالاتری برای ابتلا به سرطان سینه دارند. حامله شدن بیشتر از یک بار در سن پایین، ریسک ابتلا به سرطان سینه را کاهش میدهد. بارداری تعداد کلی سیکلهای قاعدگی در کل زندگی زن را کاهش میدهد و در نتیجه باعث میشود که تماس با هورمونهای استروژن و پروژسترون در کل، کاهش یابد و اثر محافظتی داشته باشد.
۲- مصرف اخیر قرص ضدبارداری
مطالعات نشان میدهند که زنانی که قرصهای ضدبارداری مصرف میکنند، نسبت به زنانی که هیچ وقت آنها را مصرف نکردهاند تا حدی ریسک بالاتری برای ابتلا به سرطان سینه، دارند. در زنانی که مدت طولانی و قبلتری این قرصها را قطع کردهاند، این ریسک کاهش مییابد. بهتر است در مورد مزایا و معایب و بهصرفه بودن مصرف قرصهای ضدبارداری با پزشکان مشورت کنید.
۳- درمانهای هورمونی بعد یائسگی و یا درمان جایگزین هورمونی HRT
این درمانها سالها برای بهبود علائم ناشی از یائسگی و جلوگیری از پوکی استخوان مصرف میشوند. دو نوع اصلی این درمان وجود دارد. در مورد زنانی که همچنان رحم خود را حفظ کردهاند، پزشک اغلب استروژن و پروژسترون همزمان تجویز میکند. استروژن بهتنهایی باعث افزایش ریسک سرطان رحم میشود و برای جلوگیری از این مشکل، پروژسترون هم به درمان اضافه میشود. ولی برای زنانی که تحت هیسترکتومی (عمل جراحی برداشت رحم) قرار گرفتهاند و رحمشان را از دست دادهاند، استروژن به تنها داده میشود.
– درمان ترکیبی استروژن و پروژسترون
مشخص است که مصرف طولانیمدت این داروها، برای چندین سال پیاپی، باعث افزایش ریسک ابتلا به سرطان پستان و مرگ ناشی از آن میشود. همچنان به دلیل اینکه این نوع درمان باعث کاهش وضوح و تأثیر تشخیصی ماموگرافی میشود، باعث میشود سرطان تا مراحل انتهایی تشخیص داده نشود. نشان داده شده که ۵ سال بعد قطع این رژیم درمانی، ریسک سرطان پستان کاهش یافته و به حالت قبلی و طبیعی برمیگردد.
– درمان با استروژن بهتنهایی
این نوع درمان با استروژن تنها، چندان ریسک ابتلا به سرطان سینه را افزایش نمیدهد. ولی اگر طولانیمدت مثلاً برای بیش از ۱۰ سال مصرف شوند، در بعضی مطالعات، افزایش ریسک ابتلا به سرطان تخمدان و پستان گزارش شده است.
۴- عدم شیردهی توسط مادر(مصرف شیرخشک)
بعضی مطالعات نشاندهنده این است که شیردهی توسط پستان، تا حدی احتمال ابتلا به سرطان سینه را کاهش میدهد، مخصوصاً اگر ۵/۱ تا ۲ سال طول بکشد. و این نیز به دلیل کاهش تعداد کلی سیکلهای قاعدگی در زنان شیرده مشابه حاملگی است.
۵- الکل
مصرف الکل با افزایش ریسک سرطان سینه همراهی دارد. مصرف بیش از ۲ نوبت روزانه حدوداً ریسک ابتلا به سرطان را نسبت به افرادی که الکل مصرف نمیکنند ۵/۱ تا ۲ برابر افزایش میدهد.
۶- اضافه وزن و چاقی
اضافه وزن و چاقی باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه میشود مخصوصاً اگر چاقی بعد از یائسگی و یا در سنین رشد و نوجوانی باشد. ولی ارتباط چاقی و سرطان سینه پیچیده است.
مطالعاتی که روی چربی موجود در رژیم غذایی و ارتباط با سرطان سینه انجام شده، نتایج متضادی داشتهاند.
۷- بیتحرکی
مطالعات نشان میدهند که ورزش باعث کاهش ریسک ابتلا به سرطان پستان میشود. تنها سؤال این است که برای رسیدن به این اثر محافظتی چه مقدار ورزش و فعالیت بدنی لازم است. یک مطالعه نشان داده است که پیادهروی به مدت ۱ ساعت و ۱۵ دقیقه تا ۲ ساعت و نیم در هفته ریسک ابتلا را تا ۱۸% کاهش میدهد. پیادهروی به مدت ۱۰ ساعت در هفته، این ریسک را به مقدار بیشتری کاهش میدهد.
ریسک فاکتورهای احتمالی و غیرقطعی
۱- رژیم پر از چربی
مطالعات روی چربی موجود در رژیم غذایی، بهطور قطعی مشخص نکردهاند که چربی زیاد در غذا، یک ریسک فاکتور برای سرطان سینه است. بیشتر مطالعات نشان دادهاند که سرطان سینه در کشورهایی که مردم چربی رژیم غذایی کمی دارند کمتر شایع است. در مقابل در یک مطالعه دیگر در آمریکا، ارتباطی بین چربی زیاد رژیم غذایی و افزایش ریسک سرطان سینه مشخص نشد. محققان هنوز مطمئن نیستند که چگونه این تفاوت را توضیح دهند. مطالعات بیشتری برای اثبات تأثیر چربی و نوع رژیم غذایی و وزن بدن روی ریسک ابتلا به سرطان سینه باید صورت گیرد.
ولی کلاً توصیه میشود که یک رژیم غذایی سالم حاوی ۵ واحد یا بیشتر سبزیجات و میوه روزانه مصرف شود. تمام ردههای غلات بهکار برده شود. و گوشت قرمز بهطور محدود مصرف شود.
۲- سقط
مطالعات متعدد نشاندهنده این است که سقط القایی و یا از دست دادن تصادفی جنین حین بارداری باعث افزایش ریسک ابتلا به سرطان سینه نمیشوند.
۳- پروتز سینه
سیلیکون که در ساختار پروتزهای سینه بهکار میرود باعث ایجاد بافت اسکار (از جنس بافت همبند) در نسج پستان میشود. ولی مطالعات مختلف هیچ ارتباطی بین این عمل جراحی زیبایی و افزایش ریسک سرطان سینه نشان نمیدهند. در صورتیکه پروتز سینه دارید، ممکن است نیاز داشته باشید حین ماموگرافی، تصاویر اضافی و عکسهای دیگری نیز بگیرید.
۴- آلودگیهای محیطی
مطالعات زیادی برای شناسایی ارتباط عوامل محیطی و افزایش ریسک ابتلا به سرطان سینه نشان داده شده است. در حال حاضر، هیچ مطالعهای به وضوح ارتباطی بین سرطان سینه و آلایندههای محیطی نشان نداده است.
۵- سیگار کشیدن
بیشترین مطالعات، ارتباطی بین سیگار کشیدن و سرطان سینه نشان نمیدهند. در حال حاضر مطالعات زیادی روی افرادی که در ارتباط نزدیک با فرد سیگاری هستند، امکان ارتباط این نوع تماس با تنباکو و احتمال سرطان سینه در حال انجام است. ولی در این مورد هم ارتباطی هنوز مشخص نشده است.
به هرحال به دلیل امکان ارتباط دود سیگار هر چند بهصورت غیرمستقیم با ابتلا به سرطان سینه، باید از این حالت دوری کرد.
۶- کار کردن شبانه
مطالعاتی وجود دارند که نشان میدهند، زنانی که شبها کار میکنند (پرستاران شیفت شب بهعنوان مثال)، ریسک بالاتری برای ابتلا به سرطان سینه دارند.
چگونگی درمان سرطان سینه
روشهای کلی درمان
روشهای درمانی را به میتوان به گروههای وسیعی براساس نحوه انجام و زمان استفاده تقسیم کرد.
۱- درمان موضعی بهجای سیستمیک
هدف این نوع درمان موضعی، درمان غده بدون اثرگذاری برکل بدن است. جراحی و پرتودرمانی مثالهایی از درمان موضعی هستند.
درمان سیستمیک، از راه وریدی یا خوراکی داده میشود، تا در بدن انتشار یابد و به سلولهای سرطانی که از بافت پستان گسترش یافتهاند، برسند. شیمیدرمانی، هورموندرمانی و ایمونوتراپی از درمانهای سیستمیک میباشند.
۲- درمان یاریکننده یا مکمل
به درمانهایی که بعد از جراحی، در بیمارانی که بهنظر میرسد، هیچ سرطانی در بدنشان باقی نمانده داده میشود، درمان مکمل و یاریکننده گفته میشود. امروزه پزشکان معتقدند که سلولهای سرطانی میتوانند از محل غده اصلی خود خارج شده و در مراحل اولیه بیماری از طریق گردش خون درکل بدن منتشر شوند. در این شرایط این سلولها میتوانند غدههای تازهای در سایر اعضای بدن یا استخوانها ایجاد کنند. هدف درمان مکمل یا یاریکننده، کشتن این سلولهای مخفی است. ولی هر بیماری به این درمان یاریکننده نیاز ندارد. به بعضی از بیماران قبل جراحی، نوعی درمان سیستمیک، مثل شیمیدرمانی برای خرد کردن و کوچک کردن سایز غده داده میشود. به این نوع درمان، درمان مکمل گفته میشود.
۳- جراحی در درمان سرطان سینه
بیشتر زنان با سرطان سینه، نوعی از جراحی برای درمان غده اصلی سینه را تجربه میکنند. هدف اصلی جراحی، برداشت حداکثر و یا تا حد ممکن سرطان است. همچنین برای مشخص کردن انتشار سلولهای سرطانی به غدد لنفاوی زیر بغل، حفظ ظاهر پستان بعد ماستکتومی (برداشت پستان) و یا بهبود علائم سرطان پیشرفته استفاده میشود. در زیر خلاصهای از شایعترین انواع روشهای جراحی آورده شده است.
منابع:
۱- وبسایت American Cancer Society
۲- کتاب Perez and Brady’s Principles and Practice of Radiation Oncology – ویرایش ششم
۳- وبسایت مرکز جامع سرطان
۴- وبسایت ویکی پدیا
