دنیای اطلاعات: بیش از ۱۰۰ سال از ساخت اولین ضد آفتاب می‌گذرد. هدف این کرمها ایجاد مانعی در مقابل اشعه ماورای بنفش (UV)- از اشعه‌های مضر نور خورشید – است. اولین ضدآفتاب‌ها با اکسید خمیری شکل زینک که هیچ‌کس دوست نداشت از آن استفاده کند، درست شده بودند، بنابراین دانشمندان ضدآفتاب‌هایی با مواد شیمیایی ساختند که اشعه UV را جذب می‌کرد. در سال ۱۹۴۴ شرکت «Coppertone» اولین عرضه‌کننده ضد آفتاب ها به صورت عمده به بازار وارد شد. از آن زمان تا به حال هر سال حدود یک میلیارد دلار کرم ضدآفتاب درغرب به‌فروش می‌رسد.
این کرمها می توانند عملکرد غدد درون ریز را مختل کنند
اشعه UV سبب ایجاد سرطان پوست و پیری زودرس پوست شده و از این‌رو محافظت از پوست با کرمهای ضدآفتاب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ما نمی‌خواهیم از رسیدن نور خورشید به پوست به طور کامل جلوگیری کنیم، در واقع روزی ۲۰ دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای پوست خوب است، زیرا میزان ویتامین D را در بدن افزایش داده همچنین باعث ایجاد احساس خوب در ما و تقویت روحیه ما میشود. با وجود این، قرار گرفتن در برابر نور خورشید بیش از ۲۰ دقیقه باعث آسیب رساندن به سیستم ایمنی بدن خواهد شد.
درحال حاضر۱۷ نوع ترکیب خاص برای ضد آفتاب وجود دارد که سازمان FDA آن را تایید کرده است؛ ۱۵ نوع آنها دارای مواد شیمیایی خالص هستند که اشعه UV را جذب می‌کنند و ۲ نوع از آنها از مواد معدنی‌ای ساخته شده‌اند که اشعه UV را منعکس می کنند. از آن ۱۵نوع، ۹ نوع آن مختل‌کننده غدد مترشحه داخلی (غدد درون ریز) شناخته شده اند. برای تاثیر بیشتر، ضدآفتاب‌های شیمیایی را باید ۲۰ دقیقه پیش از قرار گرفتن در معرض نور خورشید روی پوست استفاده کرد. آنها در ممانعت از رسیدن اشعه UV به پوست بسیار خوب عمل می‌کنند اما برخی از آنها بیش از ۹۰ درصد تاثیر خود را تنها در یک ساعت از دست می‌دهند، پس نیاز به استفاده مجدد از آنها وجود دارد. البته این مورد برای ۲ ماده معدنی زینک اکسید و تیتانیوم اکسید یا ضد آفتاب‌های فیزیکی پیش نمی‌آید. این دو بسیار متفاوت عمل می‌کنند. آنها روی پوست می‌نشینند و به‌طور فیزیکی مانع رسیدن اشعه UV میشوند.
کرمهای ضد آفتاب نفوذ فوق العادهای در بدن دارند!
کرمهای ضدآفتاب شیمیایی روی پوست قرار نمی‌گیرند، آنها در پوست نفوذ کرده و خیلی سریع به سیستم گردش خون راه پیدا می‌کنند. مواد این ضد‌آفتاب‌هاتنها با یک بار استعمال بدون اینکه به وسیله کبد فیلتر شوند در تمام بدن پراکنده میشوند و می‌توانند ۲ روز پس از استفاده در خون، ادرار و شیر مادر نمایان شوند. در صورتی‌که ضد آفتابها غیر مضر باشند، این موضوع مشکلی ایجاد نمی‌کند اما همه آنها این گونه نیستند.
همان‌طور که اشاره شد، ۹ نمونه از ۱۵ نوع ضدآفتاب‌های شیمیایی دارای مختل‌کننده‌های عملکرد غدد مترشحه داخلی بدن انسان هستند. دراین میان هورمون‌های استروژن، پروژسترون، تستوسترون و هورمون‌های تیروئید بیشتر تحت‌تاثیر قرار می‌گیرند.
بروز سرطان در بعضی ضد آفتابها جدی است!
مختل‌کننده‌های غدد درون ریز، مانند برخی ترکیبات موجود در ضدآفتاب‌های شیمیایی، می‌توانند سبب به‌وجود آمدن اختلالات غیرطبیعی رشد در جنین و کودکان شود. آنها موجب بلوغ زودرس و رشد پیش از موعد سینه‌ها در دختران و کوچک شدن و عدم ظهور بیضه ها در پسرها شده و این مواد باعث کاهش اسپرم و عدم باروری هم میشوند. مختل کننده های غدد درون ریز که مانند استروژن عمل می‌کنند، می‌توانند در رشد توده سرطانی سینه و تخمدان در خانم‌ها دخالت داشته باشند و سایر مختل‌کننده‌های غدد مترشحه داخلی هم ممکن است شانس ابتلا به سرطان پروستات را در مردان افزایش دهد.
اما مسئله تنها همین نیست و چیزهای دیگری هم وجود دارد. همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، عملکرد ضدآفتاب‌های شیمیایی جذب اشعه UV است. در این روند، ممکن است برخی از آنها ترکیب شوند و برخی تغییر کنند. در نهایت برخی از آنها موادشیمیایی تخریب‌کننده DNA که «رادیکال آزاد» نامیده میشوند، تولید می‌کنند که این مسئله ممکن است منجر به ایجاد انواع سرطان‌شود.
خطرات دیگر کرمهای ضد آفتاب
مطالعه روی تاثیرات سمی که روند آن ده‌ها سال طول می کشد بسیار مشکل است و مواد شیمیایی‌ای همچون آرسنیک و بوتولیسم (مسمومیت حاد غذایی با سم کنسرو یا همان مادر بوتاکس) انسان را بسیار سریع بیمار می‌کنند، پس ساده است بگوییم آنها زهر یا داروهای سمی هستند. سرب داروی سمی‌ای است که به مدت طولانی قرار گرفتن در برابر آن ایجاد بیماری می‌‌کند، از این رو سال‌ها طول کشید تا دولت‌ها در این باره هشدار دهند و استفاده از آن را ممنوع کنندزیرا مطالعه روی ضدآفتاب‌های شیمیایی سخت‌تر است، زیرا اثرات آنها دیرتر آشکار میشود.از این رو دقت در انتخاب کرم ضد آفتاب مناسب و استاندارد بسیار با اهمیت و حیاتی است.
