دنیای اطلاعات مرجع کامل اطلاعات
دنیای اطلاعات: تجربه خروج از بدن یا برون فکنی اثیری (Out-of-body experience)؛ تجربه‌ای است که عموما با حس شناور شدن خارج از جسم یا دیدن جسم خود از بالای سر همراه است و در برخی از موارد، شخص ممکن است بدن فیزیکی خود را از نقطه‌ای خارج از بدنش مشاهده کند.
تجربه خروج از بدن معمولاً در ابتدای بیدار شدن یا زمان به خواب رفتن برای افراد اتفاق می‌افتد. نوع دیگری از این تجربه، تجربه نزدیک به مرگ نام دارد و زمانی اتفاق می‌افتد که فرد در حال مرگ است. برخی افراد در هنگام دوی ماراتون یا کوه‌نوردی نیز، آن را تجربه کرده‌اند.
در عرفان این تجربه را «خلع بدن» یا «موت اختیاری» می‌نامند که گفته می‌شود عارف به‌صورت اختیاری این کار را انجام می‌دهد.
تجربه نزدیک مرگ
تجربه نزدیک مرگ (Near-death Experience) به معنای تجربه کردن حوادث یا بیماریهای خطرناکی است که فرد را به حالت مرگ (و نه خطر مرگ) بسیار نزدیک می‌کند. این تجربه ممکن است شامل تجربه مثبت و آرام بخش یا تجربه منفی و اضطراب آور یا بدون هیچ حسی باشد. در تجربه مثبت احساساتی مانند احساس خروج از بدن، احساس شناور بودن، سکوت کامل، احساس امنیت و گرما، تجربهٔ از هم پاشیدگی، دیدن تونل، دیدن نور، دیدن بستگان فوت‌شده و غیره باشد و در تجربه منفی ممکن است شامل احساس درد و اضطراب باشد. توضیحات در مورد این تجربه از نظر علمی و مذهبی بسیار متفاوت است. تحقیقات علمی اعصاب شناختی نشان می‌دهد که این تجربه یک پدیده ذهنی که ناشی از ادغام بدنی مختل شده و چند حسی است که در هنگام وقایع تهدید کننده زندگی مانند هنگام تصادف رخ می‌دهد.
ویژگی ها
موارد مشترک بسیاری در میان، گزارش‌های تجربه نزدیک مرگ به چشم می خورند:
- یک صدای ناخوشایند اولین ادراک حسی است که گزارش شده است.
- احساس مردن
- حس شناورشدن در بالای بدن و دیدن فضای مجاور
- حس حرکت به طرف بالا از میان تونلی از نور یا راهروی دراز و باریک
- ملاقات با بستگانی که فوت کرده‌اند یا اشخاص روحانی
- مرور خاطرات دوران زندگی
- احساس بازگشت به بدن همراه با بی میلی
تفاسیری که از این احساس‌ها ارائه شده، اغلب وابسته به اعتقاداتِ فرهنگی، فلسفی یا دینیِ آن شخصی است که این تجربه را داشته‌است. از دیگر مواردی که در این تجربه گزارش شده، ملاقات با افرادی است که تشخیص هویت آن وابسته به این است که شخص دارای چه عقایدی باشد. به عنوان نمونه در ایالات متحده که ۴۶ درصد مردم، به فرشته های نگهبان اعتقاد دارند، فردی را که آن را ملاقات کرده‌اند، به عنوان فرشته یا عزیزانی که مرده‌اند معرفی می‌کنند؛ در حالی که هندوها این اشخاص را به عنوان پیام آوران خدای مرگ می شناسند.
