آموزش کار با چرخ خیاطی

دنیای اطلاعات: این وسیله مانند یخچال و گاز ضروری نیست و شاید خیلی از شما در منزلتان چرخ خیاطی نداشته باشید؛ اما در خیلی از خانه ها، منبع درآمدی برای خانواده است و در بعضی منازل هم خانم خانه دار از هنر خیاطی خود برای تامین پوشاک و سایر مایحتاج خانواده استفاده کرده و به نوعی در مخارج خانواده صرفه جویی می کند.

هم خانم هایی که خیاطی شغل آنهاست و هم آنهایی که تفننی از آن استفاده می کنند، معمولا پس از استفاده طولانی مدت از آن دچار دردهایی در گردن، شانه، کمر و سایر مفاصل می شوند که گاهی می تواند آسیب های جدی به آنها وارد کند. پس برای اینکه بتوانید بدون مشکل و ایجاد درد، خیاطی کنید بهتر است فضا و وسائل خیاطی از جمله میز و صندلی خیاطی را طوری انتخاب کنید که بهترین شرایط را دارا باشد و همچنین لازم است وضعیت نشستن خود پشت میز خیاطی را تصحیح کنید تا بتوانید به این کار همچنان ادامه دهید.
امروزه در جهان طراحی اسباب کار به نحوی که آسیب های ناشی از تکرار یک حرکت خاص موجب صدمه به کارگران نشود، خود یک علم است که ارگونومی (ergonomy)یا نام دارد. در خیاطی هم این مسئله از آنجا اهمیت می یابد که وضع قرار گرفتن غلط و اشتباه می تواند موجب خستگی زودرس و درد در شانه ها، گردن و کمر شود. در اتاق خیاطی لازم است به ۴ مورد توجه کنید. اولین مورد صندلی شماست. میز خیاطی، میز برش و میز اطو سایر موارد ارزشمند هستند، در ضمن نور مناسب برای خیاطی نباید فراموش شود.

بهترین صندلی

صندلی خوب یک امر ضروری برای خیاطی است و البته هیچ صندلی وجود ندارد که برای همه کس مناسب باشد. سلیقه شخصی و اندازه بدن شماست که مشخص می کند آیا این صندلی برای شما مناسب هست یا خیر؟ پشت خود را کاملا به پشتی صندلی بچسبانید و در لبه صندلی ننشینید چون نشستن نامناسب می تواند هزاران بیماری و مشکل در سلامت شما ایجاد کند: از عدم گردش خون مناسب در پاها گرفته تا درد پشت، گردن، گردن، شانه و دست.

صندلی خوب دارای خصوصیات زیر است:

ارتفاع صندلی به وسیله بالابر با طول پاها تنظیم می شود به طوری که نه پاها آویزان بماند و نه زانوها بیش از حد خم شود. البته صندلی خوب آن است که بالابر آن تضمینی بوده و در عرض یک سال خراب نشود.
صندلی باید مفصل دار باشد یعنی بتواند بچرخد و پشتی آن به جلو و عقب کج شود. در ضمن لبه جلویی صندلی (در پشت زانوها) باید مانند آبشار به سمت پائین انحنا داشته باشد تا با کاهش فشار به پشت پا، مانع گردش خون در پاها نشود. قبل از خریدن صندلی حتما در آن بنشینید. اگر نشیمنگاه صندلی از جلو تا تکیه گاه صندلی خیلی عمیق است. لبه صندلی به پشت پاها فشار وارد کرده و مانع گردش خون مناسب آن خواهد شد. اگر هم خیلی کوتاه است نخواهد توانست تکیه گاه کافی برای پاها باشد.

دسته صندلی باید نرم و قابل تنظیم باشد. دسته صندلی نگهدارنده وزن بازوهاست و شانه ها را از تنش اضافی خلاص کرده، انقباضات اضافی عضلات را کم می کند. دوباره در صندلی بنشینید و دسته صندلی را مناسب خود تنظیم کنید. اگر دسته های صندلی زیاد از هم فاصله داشته یا خیلی به هم نزدیکند و فاصله آنها قابل تنظیم نیست، این صندلی، صندلی مناسبی برای شما نخواهد بود.
تکیه گاه کمری مناسب یکی از ضروریات صندلی خوب است. صندلی باید یک پشتی قابل تنظیم با برجستگی در ناحیه کمر داشته باشد. پشتی صندلی باید بالا و پائین برود تا شما بتوانید برجستگی آن را با گودی کمر خود تنظیم کنید.

چگونه بنشینیم؟

هنگام نشستن زانوهای شما باید کمی پائین تر از ران های شما باشد. باسن و ران های شما باید کامل روی صندلی قرار گیرد و تمام کمر شما به پشتی صندلی تکیه داده باشد. پاهای خود را در جلو با زوایه ای که احساس راحتی کنید، طوری قرار دهید که کف پاهایتان زمین را لمس کند. اگر ارتفاع میز چرخ خیاطی شما غیرقابل تنظیم است، شما باید صندلی خود را در ارتفاع بالاتری تنظیم کنید که با میز هماهنگ شود. در این حالت لازم است زیر کف پاهایتان یک زیرپایی یا چهارپایه با بلندی مناسب قرار دهید تا پاهایتان آویزان نماند.

بهترین میز خیاطی

ارتفاع سطح خیاطی یعنی جایی که سوزن روی پارچه حرکت می کند معمولا با بلندی میز خیاطی، تفاوت واضحی دارد. اما اگر میز شما طوری طراحی شده باشد که چرخ خیاطی داخل میز قرار گیرد، ارتفاع سطح خیاطی و میز خیاطی یکسان خواهد شد.
اگر ماشین خیاطی شما روی میز قرار می گیرد و نه داخل آن، ابتدا لازم است بلندی سطح خیاطی مناسب خود را پیدا کرده و سپس ارتفاع میز را طوری تنظیم کنید که سطح سوزن در بلندی مناسب قرار گیرد. برای پیدا کردن ارتفاع مناسب سطح خیاطی، روی صندلی خود بنشینید و یک مجله را روبروی خود بگیرید طوری که انگار می خواهید با آسودگی بخوانید، ارتفاع آرنج خود از زمین را به اضافه عدد ۱۴ تا ۱۸ سانتی متر کنید (ارتفاع اضافی تفاوت بین آرنج شما و محل قرار گرفتن دستان شما هنگام خیاطی است.) در ضمن دستان شما در حین خیاطی باید روی خط مستقیمی در امتداد مچ و ساعد قرار گیرد نه اینکه به جلو خم شود.

میز برش و تخته اطو

ارتفاع میز برش، اندازه سطح خیاطی اهمیت دارد زیرا ساعات متمادی صرف این می شود که پارچه را با قیچی برش داده و با سوزن ته گرد برای دوختن علامت گذاری کنید. اگر شما روی میز برش هم خم شوید، خطر پیچ خوردن و آسیب مهره های کمر خود را افزایش داده اید. انواع مختلفی از میز برش وجود دارد.
می توانید میز را طوری تنظیم کنید که بلندی آن مناسب شما شود. حتی ارزش این را دارد که آن را به یک نجار خوب بدهید تا میزتان را طوری تغییر دهد که ارتفاع مناسبی پیدا کند. برای محاسبه ارتفاع میز، بایستید و آرنج خود را به طور قائم ۹۰(درجه) خم کنید.
سپس دست های خود را کمی پائین بیاورید تا بازوهای شما راحت باشد. میز برش و میز اطو باید در این سطح قرار گیرند. البته بهتر است بلندی میز را کمی از زاویه ۹۰ درجه پائین تر ببرید تا آرنج هایتان با میز برخورد نکند. ممکن است نسبت به کاری که می خواهید روی میز انجام دهید، ارتفاع آن را کمی تغییر دهید اما نباید بلندی میز برش خیلی از این حد پائین تر برود. کشو و وسائل خیاطی نیز باید در ارتفاع مناسبی باشد که شما به راحتی بتوانید هنگام خیاطی آن را برداشته و استفاده کنید. بنابراین اگر بلندی طبقات کم است، می توانید از نجار خواهش کنید پایه آن ها را بلندتر کند.
در نهایت متذکر می شویم، از یاد نبرید که دوختن، بریدن و اطو کردن لباس در وضعیت هایی که به شما فشار وارد می آورد، می تواند موجب خستگی، درد عضلانی و بیماری های جدی و مزمن ستون فقرات گردد. پس همان طور که برای دوخت لباس مناسب باید الگو داشت، لازم است برای حفظ سلامت خود میز خیاطی و صندلی آن را مطابق الگوی سلامت و دوستدار بدن انتخاب کنید.