شیوه‌ی رفتار با فرزندی که سیگار می‌کشد؟

دنیای اطلاعات: پسر ۱۹ ساله ام به تازگی سیگار می کشد. می ترسم ازش بپرسم و بهش بفهمونم که می دونم و از عکس العملش می ترسم. نمی خواهم احترام بینمون از بین بره. من و پدرش با هم کار می کنیم تا بتوانیم زندگیمون رو روبراه کنیم و من از این موضوع خیلی ناراحتم و نمی‌دونم چیکار کنم لطفا منو راهنماییم کنید.

قبل از اینکه در مورد سیگار کشیدن فرزندتان صحبت کنیم بیان یک مساله بسیار مهم به نظر می رسد:
تصور می کنم زندگی پر دغدغه شما و همسرتان باعث شده که زمان کمتری را برای فرزند جوان تان صرف کنید و لذا این غفلت و تنهایی فرزندتان باعث شده که به این سمت سوق داده شود خصوصا که گاه این سبک رفتارها گاه برای جلب توجه والدین است.
پس قبل از هر چیز توصیه می کنم در زندگی کاری تان قدری تجدید نظر کنید و زمان بیشتری را صرف فرزندتان کنید. فرزندان فقط امکانات مالی نمی خواهند بلکه داشتن یک کانون خانوادگی گرم و ارتباط نزدیک و مستمر والدین با فرزندتان از همه چیز مهم تر است. در ادامه به این نکات هم توجه کنید:

با فرزندتان صحبت کنید

هنگام صحبت کردن، قبل از هر چیز اجازه ندهید که سوءظن و بدگمانی روابط بین شما را خراب کند. مواظب باشید او را سرزنش نکنید. ابتدا چیزی را که متوجه شده‌اید مطرح کنید، نگرانی خود را بیان کنید و در آخر حرف خود را اینگونه به پایان برسانید “فکر می‌کنم که تو سیگار می‌کشی”
برای آنکه از تنش جلوگیری کنید و به او فرصت دهید تا حرف‌هایش را بزند، زمان مشخصی را برای گفت‌وگو تعیین کنید- “باید امشب بعد از شام با هم حرف بزنیم” یا “شنبه باید با پدرت صحبت کنی”
و بدین وسیله لحظه گفت‌وگو را اندکی بزرگ و مهم جلوه ‌دهید و به او نشان ‌دهید که این مسئله خیلی برایتان اهمیت دارد. حضور پدر و مادر، هر دو در زمان گفت‌وگو مهم است. بدین ‌وسیله به او می‌فهمانید که هر دو نگران او هستید و او باید چاره‌ای برای آن بیندیشد.

چند نکته را به خاطر بسپارید

– از تبدیل سخنان یا نصیحت خود به موعظه خودداری کنید.
– درباره موضوعات حساس به روشی گفت‌وگو کنید که بچه‌ها را از تنبیه یا داوری شدن نترساند.
– از کشش‌هایی که فــرزنـدتان به سیــگار دارد سخــن بگویید و در این باره رو راست باشید و پـــرده‌پوشی نکنید.
– بسیاری از اوقات، بچه‌ها نمی‌توانند تشخیص دهند که رفتار کنونی آنها بر تندرستی آینده‌شان تأثیر خواهد داشت، بنابراین درباره کشیدن سیگار به ‌طور مستقیم گفت‌وگو کنید: تنگی نفس، نفس بدبو، دندان‌های زرد و لباس‌های بدبو.
– از فرزندتان درباره سیگار بپرسید و اینکه چه چیزی برایش جذاب است یا جذاب نیست؛ شنونده خوبی باشید.
– درباره روش‌های پاسخ به فشار همسالان بحث و گفت‌وگو کنید. فرزند شما باید در گفتن «نــــه» بی‌پروا و مطمئن باشد. پاسخ‌هایی را نیز پیشنهاد کنید؛ مانند «لباس‌ها و نفسم بدبو می‌شود» یا «از سیگاری به‌ نظر رسیدن خوشم نمی‌آید».
– بچه‌ها را تشویق کنید از دوستانی که به دلایل ‌شان برای نکشیدن سیگار احترام نمی‌گذارند، دوری کنند.
– توضیح دهید که کشیدن سیگار چه اندازه بر زندگی روزانه کسانی که این کار را آغاز می‌کنند، تأثیر می‌گذارد؛ چگونه پول سیگار را فراهم می‌کنند؟ چگونه پول بقیه نیــازهای خود را تهیه می ‌کنند؟ بر دوستی‌هایشان چه تأثیری دارد؟
– قوانین پایداری را تعیین کنید که کشیدن سیگار را از خانه شما دور می‌ کند و توضیح دهید که چرا: نفس سیگاری‌ها بدبو است، بد به ‌نظر می‌رسند و احساس بدی دارند و اینکه برای سلامتی خوب نیست.
– بر قوانینی که درباره سیگار تعیین کرده‌اید، پافشاری کنید و اجازه ندهید در خانه سیگار بکشد تا آرامش خانه حفظ شود.

از آنجایی که کشیدن سیگار یا مصرف هر ‌گونه موادی را قدغن کرده‌اید، در عوض محیط خانه را برایش دلپذیر و خوشایند کنید. دوستانش را به خانه راه دهید و از آنان استقبال کنید. به او پیشنهاد دهید که ورزش مورد علاقه‌اش را تمرین کند. پول تو جیبی‌‌اش را قطع نکنید اما آن‌ را نسبت به نیازهای واقعی‌‌اش برآورد کنید.