همه چیز در مورد ذکر یا ودود + دعاها

دنیای اطلاعات: به معنی دوست دارنده‌ی بندگان و دوست داشته شده ی مؤمنان است و «شیخ برسی» (ره) فرموده است اگر این اسم هزار مرتبه بر طعامی خوانده شود و مردمی که با هم دشمنی داشته باشند از آن طعام بخورند، دوست گردند.
در بعضی رسایل است که هر کس این شکل را در اوّلین ساعات روز جمعه در شَرَف زُهره بنویسد و با خود دارد و بر اسم «الودود» و «الحبیب» مداومت نماید هر کس او را ببیند نسبت به او محبّت زیادی پیدا کند:

مفهوم الودود

از مادّه ی «وُدّ» (بر وزن حُبّ) به معنی «دوست داشتن» توأم با «تمنّا و آرزو» است و به گفته ی «راغب» در هر یک از این دو معنی (بلکه در هر دو معنی) نیز به کار می رود.
این واژه از اسمای خداوند و به معنی “دوستدار” می باشد که وزن صرفی آن- صیغه ی مبالغه- دلالت بر کثرت آن دارد. این اسم دوبار در کتاب الهی ذکر شده که یک بار قرین اسم “غفور” و بار دیگر قرین اسم “رحیم” می باشد. این اسم برگرفته از ریشه ی «وَدّ» به معنی حُبّ “دوست داشتن” است که وزن صرفی آن مقتضی دو تفسیر است:
۱) به معنی اسم فاعل، یعنی خداوند دوستدار است که از این حیث تجلّی این اسم در گرو ظهور غیر می باشد و این اسم در زمره ی اسمای جمالی فعلی قرار می گیرد. در این صورت خاستگاه این اسم از اراده ی الهی بوده و سرّ التفات وی در فاعلیّت وی در مرتبه ی رحمانی و رحیمی مندرج در اسم رحیم است. از این رو بندگان الهی از طریق اسم ربّ و رحیم به اسم “ودود” او راهنمایی شده اند.
۲) به معنی اسم مفعول، یعنی خداوند ذاتی می باشد که مورد عشق است و محبوب می باشد، از این رو این اسم در زمره ی اوصاف ذات قرار می گیرد. در آیه ی کریمه ی «وَهُوَ الغَفُورُ الوَدُود»(بروج/۱۴)، این اسم قابل معنی به هر دو تفسیر می باشد.

ودود در دانشنامه اسلامی

اسم صد و سی و دوم: الودود
لفظ «ودود» در قرآن دو بار آمده و وصف خدا قرار گرفته است، چنان که می فرماید:
(وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّـکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی رَحِیمٌ وَدود).(هود/۹۰)
«از پروردگارتان طلب مغفرت کنید پس به سوی او برگردید، پروردگار من مهربان و دوستدار(بندگان خویش) است».
(إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَ یُعِید*وَ هُوَ الغَفُورُ الوَدُود).(بروج/۱۳ـ۱۴)
«او است که می آفریند و پس از مرگ باز می گرداند، او آمرزنده و دوستدار است».
ابن فارس می گوید:«ودود» بر وزن فعول حاکی از محبت است، و می تواند به معنی مفعول (محبوب) باشد زیرا خدا محبوب اولیاء ومؤمنان است، و می تواند به معنی فاعل باشد(دوستدار) مانند غفور که به معنی غافر است و مفاد آن این است که خدا بندگان صالح خود را دوست می دارد.و از این که در کنار رحیم و غفور آمده است مناسب همان معنی دوم است.

به جهت مودت و دوستی

وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی رَحِیمٌ وَدُودٌ (سوره هود، ۹۰)

ختم یا ودود به جهت سازگاری زن و شوهر

اگر کسی این ذکر را جهت سازگاری و محبت میان زن و شوهر ۱۰۰۱ مرتبه بخواند موثر است. (ترجیحا بعد از نماز صبح)

رفع کدورت و بازگشت معشوق

چنانچه کسی از شما رنجیده خاطر گشته و قصد دارید او دوباره باز گردد شربتی تهیه کرده و در آن گلاب و آب لیمو بریزید روز پنج شنبه در وقت نماز عصر رو به قبله نشسته چشم ها را ببندید و ۱۴۰۰ مرتبه ذکر (یا وَدُودُ) را بگویید سپس بر پیاله دمیده و خود بنوشد یا به کسی که طالب آن شخص است بدهد تا بخورد و چنانچه در بین ذکر مطلوب آمد ذکر را تعطیل نکند این عمل را در سه یا هفت روز تکرار کند مجرب است.

برای فروش فوری خانه و اجناس

ختم ۲۲۲۲ مرتبه “یا ودود” با وضو و رو به قبله در یک نشست بخوانید و به آب بدمید. و آب را به ملک یا شی مورد نظر که می خواهید فروش برود بپاشید.

ذکر یا هادی و یا ودود (ایجاد عشق و محبت)

بر خرما یا شکر یا چیزی که شیرین باشد ۳۵ مرتبه یا هادی را بخواند و به آن بدمد و آن شیرینی را بدهد به کسی که میخواهی به تو محبت کند و عشق بورزد. و همین خاصیت برای یا ودود و یا دائم نیز می باشد. (منبع: کنوز الدعوات فی کشف المهمات)