دنیای اطلاعات: عفونت قارچى بدن (کچلى تنه) در اثر قارچى به نام تریکوفایتون که در لایه مرده ی پوست رشد مى‌کند، ولى باعث التهاب در لایه‌هاى عمیق‌تر و زنده ی پوست مى‌گردد، ایجاد مى‌شود. این ضایعات به‌صورت ماکول‌هاى پوسته‌دار شروع مى‌شود که به‌تدریج به شک یک حلقه به سمت خارج گسترش مى‌یابد و مرکز آن بهبود مى‌یابد. عفونت قارچى عمدتاً در کودکان و در بالغینى که به‌علت بیمارى‌هاى مزمن ضعیف شده‌اند، به‌وجود مى‌آید. خارش اغلب شدید نیست. عفونت قارچى پوست سر (کچلى سر) معمولاً در کودکان بروز مى‌کند و ممکن است شدیداً مسرى باشد. در بزرگسالان لکه‌هاى کچلى ممکن است ایجاد شود.
درمان
داروى ژنریک تولنفتات (تیناکتین) یک داروى صناعى ضدقارچ است که مى‌توان آن را بدون نسخه تهیه کرد. این دارو در برطرف کردن عفونت‌هاى قارچى ظرف ۴ هفته مؤثر است. این دارو را صبح و عصر مصرف کنید و تا دو هفته بعد از برطرف شدن ضایعات مصرف آن را ادامه دهید تا از عود آن جلوگیرى شود.
اگر درمان فوق مؤثر نبود، پزشک ممکن است یکى از کرم‌هاى ایمیدازول یا سیکلوپیروکس را تجویز کند. این داروهاى ضدقارچى نیز باید ۷ تا ۱۰ روز بعد از ناپادید شدن ضایعات مصرف شوند. در مواردى‌که ضایعات متعدد هستند، پزشک داروى گریزئوفولین را تجویز خواهد کرد. برخى از پزشکان در کودکان مبتلا به عفونت قارچى پوست سر مصرف گریزئوفولین و کرم‌هاى ضد قارچ را به‌طور توأم توصیه مى‌کنند. انسان‌ها اغلب عفونت قارچى را از حیوانات خانگى مى‌گیرند، بنابراین حیوانات خود را از نظر وجود ضایعات پوستى بررسى کنید و در صورت لزوم آنها را درمان نمائید.
خارش دلقک
این عارضه را در پزشکى تحت‌عنوان کچلى کشالهٔ ران مى‌شناسند و ممکن است در اثر قارچ‌ها یا مخمرها ایجاد شود. ضایعات حلقه‌اى شکل ممکن است در میان ضایعاتى که از چین‌خوردگى کشالهٔ ران تا قسمت فوقانى داخلى ران گسترش یافته است قابل تشخیص باشد (یا نباشد). عود ضایعه به‌ویژه در تابستان که رطوبت شرایط را براى رشد عامل بیمارى مساعد مى‌کند، شایع است. لباس تنگ و چاقى نیز براى رشد قارچ شرایط مطلوبى ایجاد مى‌کند.
درمان
درمانى که براى عفونت قارچى بدن ذکر شد براى خارش دلقک نیز به‌کار مى‌رود. براى کاهش رطوبت از پودر تالک دو بار در روز و قبل از خواب در ناحیهٔ مبتلا استفاده کنید. درمان را حداقل دو هفته بعد از ناپدید شدن ضایعات ادامه دهید. اگر بعد از دو تا سه هفته بهبودى حاصل نشد با پزشک مشورت کنید.
پاى ورزشکار
این ضایعه یکى دیگر از عفونت‌هاى قارچى (کچلى پا) است که در اثر مخمرها یا قارچ‌ها ایجاد مى‌شود. این عفونت در کف پا و پردهٔ بین انگشتان پا به‌ویژه بین انگشتان سوم و چهارم که از نظر ساختمانى به هم نزدیک و مستعد نگهدارى رطوبت (محیط مطلوب قارچ‌ها) هستند، پدید مى‌آید. پوست ترک مى‌خورد و لایهٔ خارجى پوست کنده مى‌شود، و باعث خارش و سوزش مى‌گردد. در صورت بروز عفونت باکتریائى ثانویه قرمزی، تورم و ترشح از ضایعه ایجاد مى‌شود. در موارد شدید ناخن‌هاى پا درگیر مى‌شوند و ضخیم، زردرنگ، و شکننده مى‌گردند. این عارضه درمان را دشوار مى‌کند.
درمان
دو داروى بدون نسخه در موارد بدون عارضه ی پاى ورزشکار مؤثر هستند که عبارتند از: تولفتات (تیناکتین، آفتات، تولنفتات ژنریک) و اسید آنِد سیلنیک (مثل دِسِنکس). این داروها را دوبار در روز صبح و درست قبل از خواب مصرف کنید. این داروها به‌صورت مایع، کرم، پودر و اسپرى در دسترس هستند. برخى از پزشکان معتقد هستند که شکل مایع آن ارجح است زیرا مادهٔ زمینه‌اى کرم باعث نگهدارى رطوبت مى‌شود. من با به‌کار بردن کرم تولنفتات موفقیت قابل قبولى به‌دست آورده‌ام.
این داروها باید حداقل به‌مدت چهار هفته در نواحى مبتلا به‌کار روند. سپس استفادهٔ ادوارى از پودرهاى داروئى در کفش‌ها و کفش‌هاى ورزشى از عود عارضه جلوگیرى خواهد کرد. عفونت‌هائى که بعد از چهار هفته درمان برطرف نشوند باید توسط متخصص بیمارى‌هاى پوست مورد معاینه قرار گیرند تا بیمارى‌هائى مثل پسوریازیس (به مبحث پسوریازیس مراجعه کنید). اگزما، و التهاب پوستى تماسى ناشى از حساسیت که ممکن است شبیه پاى ورزشکار به‌نظر آیند، کنار گذاشته شوند.
عفونت‌هاى باکتریائى که خود را با قرمزی، تورم، چرک، و تورم غدد لنفاوى نشان مى‌دهند، نیاز به خیس کردن در سرم نمکى و آنتى‌بیوتیک دارند و درمان آنها باید تحت‌نظر پزشک باشد. عفونت‌هاى ناخن پا به مقاومت نسبت به درمان معروف هستند و اغلب باید از طریق جراحى برداشته شوند و درمان داروئى درازمدت ضرورى است.
پیشگیرى بهترین روش برخورد با پاى ورزشکار است. بعد از استحمام بین انگشتان خود را خوب خشک کنید. جوراب‌هاى خود را فوراً نپوشید. خشک کردن با هوا مؤثرتر هستند از استفاده از حوله به تنهائى است. کفش‌هائى که قابلیت انتقال هوا را دارند و از چرم و کرباس ساخته شده‌اند پا را خشک‌تر از کفش‌هاى لاستیکى و پلاستیکى نگه مى‌دارند. از جوراب‌هاى جاذب رطوبت نخى استفاده کنید. جوراب‌هاى ضخیم آکریلیک جدید که رطوبت پا را مى‌گیرند، نسبت به جوراب‌هاى پشمى یا پنبه‌اى که رطوبت را حفظ مى‌کنند، ارجح هستند. استفادهٔ منظم از پودرهاى داروئى (تولنفتات) توصیه مى‌شود.